پروتئین‌های ایمنی‌زای مشترک بین سروتیپ‌های پاستورلا مولتوسیدا: کاندیدهائی برای بهبود واکسن

وجود تنوع در سروتیپ‌های عامل بیماری وبای مرغان از یک سو و عدم ایجاد مقاومت کامل محافظت‌کننده به وسیله کاربرد واکسن‌های مونووالان در برابر تیپ‌های دیگر، تحقیقات در راستای شناسائی عوامل ایمنی‌زائی که بین این تیپ‌های مختلف مشترک باشند را الزام‌آور کرده است. به منظور شناسائی پروتئین‌های ایمن  ی‌زای مشترک بین سروتیپ‌های 4.A1،A3،A پاستورلا مولتوسیدا، ایمونوبلاتینگ آنتی‌ژن خام سو نیکه در برابر آنتی‌سرم مورد بررسی قرار گرفت. 35 قطعه جوجه 2 ماهه در 7 گروه 5 تائی تقسیم و با سروتیپ‌های مذکور  به صورت مونووالان و تری والان در چهار نوبت با فواصل زمانی 14 روز بین نوبت اول و دوم و 10 روز بین نوبت دوم و سوم و سوم و چهارم تزریق شدند. اولین تزریق آنتی‌ژن‌ها با آدجوان کامل فروند، تزریقات دوم و سوم با آدجوان ناقص فروند و تزریق چهارم بدون آدجوان انجام گرفت. از میان پروتئین‌هائی که قادر به ایجاد پاسخ هومورال قابل تعیین با ایمونو بلاتینگ بودند دست کم پنج عامل ایمنی‌زا هستند که در بین این سه سروتیپ تحت مطالعه مشابه هستند به شکلی که آنتی‌بادی‌های تولید شده طی پاسخ ایمنی به ایمن‌سازی جوجه‌ها با سوسپانسیون پیکره باکتری قادر به واکنش با هر یک از هر سه سروتیپ می‌باشد. مولکول 39 کیلو دالتونی که به شکل بارزتری واکنش داده بود، به عنوان کاندیدا جهت ادامه مطالعات و تولید واکسن معرفی می‌گردد.